Τον Μιχάλη Ασκορδαλάκη, που έφυγε χθες από τη ζωή, αποχαιρετούν με ανακοινώσεις τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία όσο και το ΚΚΕ.
Δείτε: Ηράκλειο: Έφυγε από τη ζωή ο Μιχάλης Ασκορδαλάκης
Η ΝΕ Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ:
Η Νομαρχιακή Επιτροπή Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αποχαιρετά τον αριστερό αγωνιστή Μιχάλη Ασκορδαλάκη, που έφυγε χθες από τη ζωή, σε ηλικία 65 ετών.
Ο Μιχάλης Ασκορδαλάκης υπήρξε καταξιωμένος δικηγόρος και άνθρωπος που αγαπούσε και πρόσφερε ανιδιοτελώς στον τόπο του και τους συνανθρώπους του. Προπάντων, για όλους εμάς, ήταν ένας ακούραστος αγωνιστής της Αριστεράς.
Εκφράζουμε την βαθιά μας λύπη για τον θάνατό του και ειλικρινή συλλυπητήρια στους οικείους του.
Συλλυπητήριο μήνυμα του ΚΚΕ Ηρακλείου για το θάνατο του Μιχάλη Ασκορδαλάκη
Η ΤΕ Ηρακλείου του ΚΚΕ με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά το Μιχάλη Ασκορδαλάκη, συνταξιούχο δικηγόρο και φίλο του Κόμματος που «έφυγε» χθες (10/12/2021) από τη ζωή σε ηλικία 67 ετών.
Ο Μιχάλης Ασκορδαλάκης έδρασε με αυταπάρνηση, σεμνότητα και μαχητικότητα σε όλη του τη ζωή. Συμπορεύτηκε με το Κόμμα, τα τελευταία χρόνια.
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του σε σύσκεψη με τον ΓΓ της ΚΕ Δ. Κουτσούμπα, το Νοέμβρη του 2018, στο Ηράκλειο με θέμα «Συμπόρευση με το ΚΚΕ για να κάνουμε την πραγματική διαφορά»:
«Περιπλανηθήκαμε 25 χρόνια, πιστεύαμε ότι υπηρετούσαμε κι εμείς μια Αριστερά, μέχρι να καταλάβουμε ότι άλλη Αριστερά από το ΚΚΕ δεν υπάρχει, δεν μπορεί να υπάρχει. (…) Υπήρξα υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τον Γενάρη του 2015 και όταν αποχώρησα από τις γραμμές του κυβερνώντος κόμματος τον Ιούνη του ίδιου έτους, ούτε καν σκέφτηκα ότι υπήρχε άλλος χώρος εκτός από το ΚΚΕ, με τον οποίο μπορούσα να συμπορευτώ. (…) Αν το ΚΚΕ ακολουθούσε τις παροτρύνσεις να «βάλει νερό στο κρασί του», δεν θα μετρούσε σήμερα 100 χρόνια Ιστορίας και πρωτοπόρας δράσης.»
Ενώ το Μάρτη του 2019 δήλωσε στην στήριξη του σε εκδήλωση με θέμα «Δημοτικές και περιφερειακές εκλογές 2019. Με ισχυρό ΚΚΕ παντού κάνουμε την πραγματική διαφορά»:
«Είναι μεγάλο πράγμα να είναι κανείς κομμουνιστής και να μην υποστέλλει ποτέ τη σημαία. Εμείς, πάρα πολλοί, υποστείλαμε τη σημαία σε μια δύσκολη φάση του Κόμματος. Ενεργοποιηθήκαμε τότε, εγώ με τον ΣΥΡΙΖΑ και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οι αξίες του ΚΚΕ όμως με ακολούθησαν όπου ασχολήθηκα. Πολλοί, όπως εγώ, πιστέψανε δυστυχώς ότι θα φέρνανε από αυτόν το δρόμο πιο σύντομα τον κομμουνισμό. Καταλάβαμε όμως με τον πιο οικτρό τρόπο ότι ο καπιταλισμός μόνο ανατροπή καταλαβαίνει. Ότι απαιτείται η πολιτική που εφαρμόζει το Κόμμα, δηλαδή, για αυτό και υπάρχει 100 χρόνια. Το ΚΚΕ πάντα θα στέκει σταθερό και αταλάντευτο γιατί αγωνίζεται πάντα για το δίκιο του λαού.
Θέλω για αυτό να καλέσω όλους εκείνους που φύγαμε κάποια στιγμή από το Κόμμα να συμπορευθούμε και να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις τη “Λαϊκή Συσπείρωση”, τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες, γιατί τελικά βλέπουμε ότι είναι οι μόνοι που είναι πάντα δίπλα στον εργαζόμενο, στον εργάτη, στον αδύναμο, όπου κι αν βρεθούν, είναι πάντα μπροστά. Για όσους έφυγαν κάποια στιγμή, είναι η ώρα να αποδείξουν ότι από όπου μπορεί κι όπως μπορεί ο καθένας θα βοηθήσει στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού, γιατί είναι σίγουρο ότι είναι η μόνη ψήφος που δεν θα μετανιώσουν ποτέ».
Η Τομεακή Επιτροπή Ηρακλείου εκφράζει τα πιο θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
Δεν γνώριζα τον εκλιπόντα, όμως ήταν καθηγήτριά μου στο λύκειο η σύζυγός του, ήταν από τις καλύτερες καθηγήτριες που εργάζονταν σκληρά στο δημόσιο σχολείο… Τα λίγα αρχαία που έμαθα τα έμαθα πολύ καλά. Αν ήταν έτσι όλοι οι καθηγητές δεν θα υπήρχαν τα φροντιστήρια…
Σύντροφε και φίλε Μιχάλη. Βιάστηκες! Ξέρω! Η ο πόλεμός σου ήταν σκληρός και οι μάχες σου πολλές και νικηφόρες, Μόνο η τελευτάια μάχη είναι που έδωσε τη νίκη στο θάνατο: όμως εγώ σ’ αποχαιρετώ με τους στίχους τοτ μεγ΄λαλου μας Γιάννη Ρίτσου, που ποραγματικά σου αξίζουν γιατί αυτός ήσουν πραγματικά:
“Να λείπεις
δεν είναι τίποτα να λείπεις
αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει.
Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει
θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’ όλα εκείνα
που γι’ αυτά έχεις λείψει!
Θα΄σαι για πάντα μέσα σ’ όλο τον κόσμο!”.
Ξέρω, σύντροφε Μιχάλη,
“Κάτω απ’ το χώμα, μες στα σταυρωμένα χέρια σου άρπαξες τώρα κι εσύ της καμπάνας το σκοινί. Να είσαι σίγουρος, σύντροφε, πως όλοι μαζί θα σημάνουμε την ανάσταση. Γιατί ποτέ δεν θα λείψεις απ’ όλους εμάς, που μαζί πορευόμαστε τόσα και τόσα χρόνια με όλους τους πριν κι όλους – και είναι οι πολλοί του κόσμου – που έρχονται πίσω μας. Ποτέ δεν θα λείψεις από την πανστρατιά των ανθρώπων που πίστεψαν στην ομορφιά της ζωής χωρίς τους εχθρούς εκμεταλλευτές και φονιάδες της ζωής και του ανθρώπου. Ποτέ δεν θα λείψεις απ’ του κόσμου την κομουνιστική πρωτογραμμή.
Αγαπημένε σύντροφε.
Θα ‘σαι μαζί μας για πάντα!